Around, araound and around ~Jaylynn.

Tik tak, tik tak, het waren de laarzen van het meisje die hem ruw uit zijn slaap wekten. Versuft opende hij zijn reebruine kijkers. Zo te horen waren zijn buurpaarden ook al wakker, die wilden natuurlijk hun voer. Maar hij, hij was de koning van stal en zou natuurlijk weer als eerste voer krijgen. Naast hem stond een zwarte hengst, Sultan stond er op zijn naambordje. Toen de zwarte hengst even zijn hoofd omdraaide drukte de donkerbruien hengst zijn oren in zijn nek en haalde uit-gelukkig zaten er tralies tussen de stallen. Hij snoof arrogant en maakte zich groot. Zijn brullende hinnik weergalmde tussen de stallenblokken, de hinnik waarmee hij duidelijk maakte dat hij de baas was en er niet met hem te spotten viel. Hij stak zijn koppie over de staldeur en wachtte tot het meisje kwam. Zijn oortjes stonden vrolijk vooruit, maar hier en daar moest hij een buurpaard even op zijn plaats zetten. Eindelijk kwam Jaylynn daar. Maar wacht, waar was de rammelende voerbak? Ze had iets anders in haar hand, iets wat nogal leek op een hoofdstel. Hij snoof overdreven en gooide zijn heerlijke koppie in de lucht toen ze de staldeur openmaakte. Nieuwsgierig naar wat ze ging doen stak hij zijn fluwelen neus uit en snuffelde aan het hoofdstel. Toen ze het bit zijn mond in schoof smeet hij opnieuw overdreven zijn hoofd in de lucht, alsof hij nog nooit een bit in zijn bekkie had gehad. Eenmaal klaar met het geworstel klikte het meisje een lange lijn aan het hoofdstle vast. Toen ze de staldeur openschoof zag hij dat als een teken om te gaan en hij sprong de stal uit. Zijn staart was hoog in de lucht en zijn kop zwabberde hyper heen en weer. Hier en daar moest hij nog even zijn oren platdrukken als een andere hengst of ruin gedrag vertoonde wat hem niet beviel. Het was koud buiten, zijn adem verdween als twee witte dampwolkjes door zijn opengesperde neusgaten naar buiten. Hij volgde haar half dribbelend naar een ronde bak.

-Ik wist niet helemaal wat Jaylynn ging doen dus ik heb maar wat geïnsprireerd :

Ze werd begroet door het gegil van de hengsten in de stallen. Ze lachte eens en ze wreef een door haar gekrulde haar. Ze liep eerst door naar de zadelkamer, om daar het hoofdstel en de longeerlijn te pakken. Ook het dingetje dat je aan beide bitringen vastmaakte en waar je in het midden het laatste ringetje waar je dan de longeerlijn aan vastmaakte. De longeerzweep lag waarschijnlijk nog bij de bak. Ze wreef even over de frontriem, die versiert was met gouden en zwarte steentjes. Ze hing het hoofdstel en de longeerlijn om haar schouder, en maakte haar weg weer naar de stal van de hengst. ‘Hee,’ begroette ze hem vrolijk. Ze aaide de hengst eerst even over zijn neus, voordat ze zijn box openmaakte. Ze draaide zich weer om, en gooide de lijn even voor de deur. Ze liet de deur een beetje openstaan en liep naar de hengst. ‘Vandaag gaan we even écht aan het werk,’ zei ze tegen de hengst. Ze klopte hem op zijn brede hals en deed doen de teugels over zijn hals. Ze ging naast hem staan, op zijn schouderhoogte, en pakte zijn hoofd. Ze pakte het hoofdstel bij de bakstukken, en deed meteen haar vinger in zijn mondhoek. Ze was het inmiddels gewend, en het ging zowat automatisch. Ze liet het bit zijn mond in glijden, en deed het kopstuk over zijn oren. Ze schoof het allemaal even recht. De hengst knabbelde vrijwel meteen op het bit. Ze maakte de keel, neus en sperriem vast. ‘Braaf,’ zei ze belonend terwijl ze op zijn hals klopte. Ze pakte de longeerlijn, en klikte het dingetje eraan vast. Toen maakte ze allebei de klipjes aan elk een eigen bitring vast. Toen schoof ze de staldeur helemaal open en wandelde vervolgens met de hengst naar buiten. Hij haalde zo nu en dan naar één van zijn buurmannen uit. ‘Wat ben je ook een bullebak Aurum,’ lachte ze vrolijk. Waarschijnlijk zou de hengst wel met zijn engelachtige ogen haar aankijken. Maar toch was ze gek op het beest. Ook al wilde hij wel echt de baas zijn op stal. Ze huppelde verder naar de longeerbak. De hengst dribbelde vrolijk mee. Ze opende het hek, en liet de hengst voorgaan. Ze rolde de longeerlijn wat langer uit, en liet hem omdraaien. Ze sloot het hek weer en liep pakte de longeerzweep onder het hek vandaan. Ze stond op en draaide zich om naar de hengst. ‘Zo,’ zei ze bevestigend. Ze leidde de hengst mee naar het midden. Toen zag ze dat ze de teugels nog niet goed had gedaan. Ze maakte de keelriem even weer los, en deed hem toen om de teugels heen, zodat het zou voorkomen dat hij erin zou gaan staan. Ze had geen zin om helemaal moeilijk te doen met een longeersingel et cetera. Ze klakte toen met haar tong. ‘Stappen,’ zei ze duidelijk. Ze stapte wat naar achteren en klakte opnieuw aansporend met haar tong. Ze liet de lijn wat uitrollen en keek de hengst toen aan. Ze probeerde een driehoekje te vormen met de longeerzweep, lijn en het paard. Ze bleef toen in het midden staan.

frontriem ;D

Fufufu. Parmantig stapte hij mee met het meisje. Zijn donkerbruine, onweerstaanbare hoofd was hoog in de lucht geheven en met zijn hazelnootkleurige ogen overzag hij alles. DE HELE WERELD MOEHAAW Zijn fijn gevormde oorschelpen staken recht vooruit. Hij stak nog even snel zijn zachte neus in het zwarte haar van het meisje en gaf een zacht rukje aan. Stiekempjes vond hij dit nieuwe gebeuren best spannend, al gaf hij dat niet toe natuurlijk. Vandaar ook dat hij dicht achter zijn eigenaresse liep en zijn neusgaten snel open en dicht gingen. Ze leidde hem naar een ronde bak, waar het zand heerlijk aanvoelde onder zijn glanzende hoeven. Meteen ging zijn hoofd omlaag en begon hij het zand af te snuffelen. Toen hij opkeek zag hij dat het meisje verderop stond. Zonder er bij na te denken bracht hij zijn achterhand onder zijn lichaamen stoof er rolijk bokkend vandoor. Heerlijk om even uit te waaien. Bij elke bok leek hij te zeggen: WIEH WIEH WIEH. Na een stuk of drie rondjes uitgebokt te hebben schudde hij zijn hoofd, brieste en ging over in een stapje. Zijn hals was laag en behoorlijk ontspannen. Hij wist precies hoe hij met zijn lichaam en benen om moest gaan. Maar nu was dat nog niet echt te zien. Wanneer het meisje meer van hem zou vragen, dan zou hij pas z'n best doen.