Just relax.

Sensation

Een donkerbruine merrie stond in de weide. Ze vond het nog steeds vreemd dat ze verkocht werd, maar erg vond ze het niet. Helemaal niet zelfs. Ze werd zo slecht behandeld bij der vorige eigenaar dat ze als ze het tuig nu zag ze helemaal gek werd. Nou ja, gek... Je kon het beter bang noemen. Ze durfde het gewoon niet. Eleanor was het nog geen een keer gelukt haar onder het zadel te krijgen. Ze vond het gewoon te eng. Maar nu wilde ze daar liever even niet aan denken. Ze keek op van het hek dat ze open hoorde gaan. Een schimmel werd bij haar in de weide gezet. Ze kende het paard nog niet dus nieuwsgierig liep ze op hem af. "Hee" Zei ze als begroeting. "Ik zal me even voorstellen. Ik ben Guess Who. Maar de meeste noemen me Who. Ik ben hier trouwens nog maar net" Zei ze allemaal met een glimlach.

-sorry, flutje, heb weinig tijd. Is het een hengst of een merrie, dan weet ik of ik over hem of haar moet posten x]-

Trots draafde hij achter de jongen aan. Zijn oortjes naar voren. Hij was een pittige, en de meeste hengsten en merries deinsden voor hem terug, de meeste hadden respect voor hem. En anders zou hij je respect afdwingen. Hij was niet zoals sommige hengsten die zich niks van merries aan trokken. Nee, hij was een echte hengst. Viel voor alle merries, en wou zichzelf altijd van zijn beste kant laten zien. Hij was als een player, maar hij was aan niemand gebonden. De enige reden waarom hij nog niet gecastreerd was, was waarschijnlijk omdat hij erg waardevol was. En een goede dekhengst. Hij hoorde een klik, en merkte hoe het halster touw losgemaakt werd van zijn halster gemaakt van touw, zoals bij vele Arabieren. Hij schoot ervandoor in een galop. Galoppeerde met geheven hoofd en staart trots langs alle hekken. Hinnikte hier en daar na enkele merries, en steigerde. Hij zag hier en daar drachtige merries, die in de lente gingen bevallen. En weer zaten er veulens van hem bij. Zijn bovenlip krulde op toen hij een beeldschone merrie bij hem in de weide zag. Trots en fier draafde hij erop af. Zijn staart fier en trots de lucht in geheven. Zijn hals een klein beetje gebogen, en zijn benen kwamen tot stilstand. Hij liep langzaam een rondje om haar heen, hinnikte eventjes zacht en bewonderend, en stond toen weer voor haar stil. ''Hallo daar pracht, Sensation is de naam.'' Zei hij kalm. Hij keek eventjes achter zich, en merkte hoe andere paarden in verschillende weides gezet werden. Maar geen enkel paard werd bij hun in de weide gezet. Wat ook maar beter was, want Sens was op dreef.

Guess Who hoefde niet lang te lopen want de hengst kwam ook al naar haar toe gelopen. ''Hallo daar pracht, Sensation is de naam.'' Door deze zin moest ze blozen. Tenminste, ze had gebloosd als paarden konden blozen. Ze probeerde het niet van haar gezicht af te laten lezen voor zover dat lukte. Ze glimlachte en keek Sensation aan. Wel was ze even afgeleid door een paard dat onwijs te keer ging in de weide naast die van hen. Zijzelf kon ook zo tekeer gaan, maar dat lag maar net aan haar humeur. Nu moest ze eerst nog even wennen aan haar nieuwe thuis. Ze stond nu nota bene voor de eerste keer hier in de weide! De sneeuw die de groene laag gras bedekte voelde wel koud aan haar voetjes. Maar dat probeerde ze zoveel mogelijk te negeren. "Ben jij hier al lang?" Vroeg ze uiteindelijk maar. Tsja waar moest je het eigenlijk over hebben als je iemand tegen kwam die je nog nooit had gezien?