I don't understand. [demi]

Zacht streelde er iemand over haar haren. Ze mompelde iets wat moest lijken op “shut up” maar het klonk eerder als gemurmel. Ze hoorde iemand grinniken, ze rimpelde haar wat ze al sinds haar derde deed. Ze hoorde hem grinniken, ze opende haar ogen. Ze moest wennen aan het daglicht wat fel door de ramen scheen. Haar broer bestudeerde haar gezicht en zat met een been op het bed en de ander hing over de rand. ‘Hey sweetheart’ zei hij met een slaapstem. Ze grinnikte, ‘hey sleepyvoice’ antwoordde ze plagend. Hij keek haar ‘boos’ aan, ‘I don’t have a sleepy voice’ antwoordde hij beledigd. ‘Shhst don’t be angry it’s cute’ antwoordde ze sussend. Meteen klaarde zijn gezicht op, ‘I am cute?’ zei hij vrolijk. O god nee kreeg je dat weer, bleef hij de hele dag zeggen hoe schattig hij was. ‘Yes u are’ antwoordde ze zuchtende. Ze kwam overeind en duwde Daniël van zich af, hij fronste en keek haar toen met puppyoogjes aan. ‘Are you mad of me?’ sprak hij met een trillipje die hij o zo goed na kon bootsen. Ze haalde haar schouders op en klom het trapje van haar bed af. Beneden rilde ze toen haar voeten de koude vloer raakte, brr koud. Ze wou dat de winter snel voorbij was want ze had al de lente kriebels. Ze leunde met haar handen op de vensterbank. Hun tuin, bestaand uit weidde, paddock, stal alles erop en eraan dus voor paardenhouders, was bedekt onder een dun laagjes sneeuw. Waar soms al krokussen met hun paarse kopjes boven uit staken. Ze hoorde hoe Daniël ook het trapje af klom en achter haar kwam staan. Zijn warme adem streek langs haar oor, ‘Demi’ klonk het smekend. ‘Ye’ antwoordde ze afwezig. ‘Don’t be mad of me’ klonk het bedelend. Ze draaide zich bruks om en keek hem aan, oh als blikken konden doden was hij er zo geweest. Hij deinsde geschrokken achteruit, daar maakte ze profeit van en liep naar haar kast. Ze haalde er een los roze shirtje uit met de tekst, don’t give up on love, een strakke jeans en een zwart Adidas vest met witte strepen. Ze liep naar de badkamer, ze hoorde voetstappen achter zich, vlug draaide ze de deur op slot toen ze in de badkamer stond. Ze zuchtte, broers. Begrepen ze niet dat meisjes van privacy hielden. Ze ontdeed zich snel van haar nachtkledij, liet de kraan alvast stromen en deed haar haren in een dot. Ze stapte de douche in en genoot van de warme streling van de douche stralen op haar huid. Ze scrubte haar huid, waste haar haren uit. Wreef zich ruw droog met een handdoek, wikkelde haar haren in een handdoek en deed wat bodylotion op haar benen. Ze deed haar schone onderbroek en bh aan. Gevolgd door haar shirtje, daarna trok ze haar jeans aan. De badkamer was vol stoom dus het vest kon nog even wachten. Ze deed nog wat mascara op en opende de badkamer deur. Koude lucht kwam haar tegen moet, gelukkig was Daniël naar beneden vertrokken. In alle rust föhnde ze haar haren en kamde ze uit. Ze deed haar vestje aan, en een paar witte sokken. Haar laarsjes volgde. Tevreden keek ze in de spiegel, look good. Ze liep de trap af, ze had besloten het Daniël te vergeven want hij had eigenlijk niks gedaan. Hij was bezig toast te maken, haar lievelings ontbijt hoe cute? Ze glimlachte maar hield haar gezicht in poker-face toen ze naar hem toe liep. Ze pakte toast van hem aan en smeerde er een dikke laag nutella op. Mmm heerlijk, de pasta smolt op het warme broodje en smaakte nog lekkerder dan normaal op een boterham. Daniël ging tegenover haar zitten en probeerde steeds oogcontact te maken. Ze stootte haar melk om, ‘woepsie’ riep ze beschaamd. Ze sprong overeind en paakte een vaatdoekje, ze gooide er ook een naar Daniël die druk het tafelkleed aan het deppen was. Demi maakte snel de vloer droog, ze gooide het doekje weer op het aanrecht in de wasbak. Ze keek Daniël aan die ondertussen ook zijn vaatdoek had weggegooid, haar blik viel op een natte plek ter hoogte van zijn broek. Meteen proestte ze het uit, verbaasd keek Daniël haar aan terwijl ze hikte van het lachen en niet uit haar worden kon komen. Toen ze door had dat het toch niet ging lukken wees ze maar op zijn kruis, hij volgde haar vinger en werd meteen knalrood. Beschaamd keek hij haar aan, ze maakte een awh geluidje en gaf hem een knuffel. Hij haalde opgelucht adem en sloeg zijn sterke armen om haar middel. ‘Not mad anymore?’ vroeg hij smekend, ze schudde haar hoofd en gaf hem een zoen op zijn wang. Hij glunderde als een klein kind dat een lolly kreeg, ze grinnikte en maakte zich los uit zijn omhelsing. Ze ging weer aan tafel zitten, met de opgeluchte Daniël tegenover zich, ze at nog 3 toastjes met Nutella. Daarna ruimde ze samen de tafel af, en ruimde de vaatwasser in. ‘Zullen we naar de stad gaan, daar is vast een paardemarkt aan de gang’ stelde ze voor, Daniël knikte en verdween naar boven om van broek te verwisselen. Demi deed ondertussen haar leren jack aan en wachtte onder aan de trap op Daniël. Die verscheen binnen enkele minuten, ‘dan zoek ik ook een paard uit goed?’ zei hij grijnzend, ze zuchtte maar knikte, hem tegenhouden kon ze toch niet. Hij was tenslotte de eigenaar van dit beeldige pand, ze had geluk dat ze bij haar broertjelief in huis mocht wonen. Ze liepen samen naar buiten, Demi holde naar de bmw jeep en ging alvast voor in zitten. Ze liet Daniël het vuile werk op knappen, namenlijk de trailer achter de auto plaatsen, die voor 2 paarden bestemd was. Ze grinnikte het was grappig hem zo bezig te zien in de spiegels. Onschuldig keek ze hem aan toen hij de jeep instapte en de motor startte. ‘Lets go’ riep ze vrolijk.


De drukte, paarden en de geur van mest verraadde al snel waar de paardenmarkt plaats vond. Daniël had de jeep een paar meter verderop geparkeerd, nu liepen ze gescheidde van elkaar over de markt. Daniël was op zoek naar zijn merrie en Demi bekeek gewoon welk paard haar aanstond een paar hengsten stonden te showen, en waren zo te zien heel wat waard. De scharminkels stonden achterin de markt, Demi had medelijde met ze vulde stiekem hun emmers met vers water als hun verkoper niet keek. Maar kopen deed ze niet, ze wou een paard wat startklaar was, als ze een goed paardje had zou ze wel bij de mindere kijken. Ze keek bij een tiental paarden die allemaal in dezelfde grote hokjes werden gepropt, ze haalde haar neus op. Ze probeerde zelfs een fries in zo te zien té klein hok te proppen, wagelgelijk vond ze het . Ze keek naar een rij hokken die iets ruimer waren, niet zo groot als waar de showende hengsten in rond hadden gehuppeld. Maar hun lichaam werd tenminste niet geplet, ze liep naar de paarden toe. Een wollige shet trok haar aandacht, ze grinnikte en aaide het dier over z’n neus. Zou een goed maatje zijn voor het paard wat ze nam, al hoewel ze moest het er wel nog even met Daniël over hebben. Naast de nieuwsgierige shet stond een halflinger, met een rare kleurencombinatie. Demi fronste haar wenkbrauwen maar glimlachte toen, ‘hey there’ sprak ze fluisterend. Een jongen, met weinig geld zo te zien stond een paar meter van haar vandaan. Een paard te bekijken, de eigenaar leek er niet al te blij mee te zijn ze fronste. Haar frons werd dieper toen ze zag dat de man de jongen bijna weg stuurde, ‘meneer iedereen heeft het recht paarden te bekijken en eventueel te kopen’ schoot ze de jongen te hulp die al aardig geïrriteerd leek te worden en terecht. Hij keek haar dankbaar aan, ze schonk hem een glimlach en ging weer terug naar de haflinger. Ze stak haar vlakke hand uit net onder zijn neus met een pepermuntje erop.