Zacht gezang maakte haar wakker, ze kon de link eerst niet leggen en bleef even naar de stem luisteren. Toen ze de tekst hoorde begreep ze het meteen. Slaperig opende ze haar ogen, ze keek recht in de felblauwe ogen van Daniël. Ze leunde op haar ellebogen en ging recht zitten. Aan het voeteneind stond een klein chocolate cakeje. Haar slaperige blik verdween, ze ging met haar tong langs haar lippen. ‘Mmm’ mompelde ze en ze wou op de cake afkruipen. Daniël hield haar enkel lachend tegen. Beledigd keek ze hem aan, ‘ik wil mijn cake’ jammerde ze kinderachtig. Haar ogen maakte zich groot tot puppy ogen, jammer genoeg had ze geen bruine ogen. Hij lachte, ‘mag ik eerst mijn zusje feliciteren?’ zei grijnsde en knikte. Hij gaf haar een knuffel, drie kussen terwijl hij haar feliciteerde. ‘Mag ik nu mijn cake?’ vroeg ze bedelend. Hij glimlachte pakte het dienblad, overhandigde het haar. Ze zette het op haar schoot, Daniël kwam naast haar zitten. Ze pakte het mes wat erbij zat en sneed de cake in tweeën. Toen ze de cake doorminden sneed kwam er meteen warme chocolade saus uit druipen. Haar ogen werden groot. Ze sloeg haar armen om de nek van Daniël, die angstig wegdook. Beledigd keek ze hem aan, ‘wat nou’ vroeg ze met een gekwetst gezicht. Hij grinnikte en wees naar haar rechterhand, ze volgde zijn blik en zag toen wat het probleem was. Ze had het mes nog niet weggelegd. Haar mond maakte een O gebaar, ze grinnikte en legde haar mes op het dienblad. Ze kwam weer op Daniël af die zich nu wel liet knuffelen, ‘dankje, dankje, dankje dankje dank-“ riep ze blij, hij onderbrak haar lachend. ‘Ja ja eet nu maar je cake op’ antwoordde hij grinnikend. Hij pakte het tweede stuk en hapte er vanaf. ‘Mmm, lekker’ zei hij met volle mond. Demi pakte ook een stuk en deed precies hetzelfde wat Daniël had gedaan. De chocolade saus droop van het cakeje af maar het deerde haar niet. In vier happen had ze het naar binnen gewerkt, Daniël deed het in twee happen. Ze veegde haar mond met de rug van haar hand af en keek Daniël met glunderende ogen aan. ‘Thank you so much’ zei ze vrolijk, Daniël grinnikte. ‘Wacht hier, je echte cadeau moet nog komen’. Verbaasd bleef Demi achter, Daniël was van het bed gesprongen en liep nu waarschijnlijk naar de woonkamer. Ze zuchtte tevreden en liet zich weer achterover op het bed vallen. Ze hoorde voetstappen de trap op komen, ze ging weer rechtop zitten en zag Daniël binnen komen. ‘Awh’ was haar eerste reactie, hij hield eeneen kleine bulldog puppy in zijn handen. Die een belachelijk roze bril ophad. Ze pakte haar van hem over, het diertje piepte en begon te spartelen. Demi maakte sussende geluidjes en hield het hondje tegen haar aan. Daniël was ook het bed opgeklommen, ‘you like?’ vroeg hij aarzelend. Ze knikte hevig, ‘ofcourse she is cute’ zei ze terwijl ze haar nieuwe maatje omhoog hield. Ze hield haar weer tegen haar borst en boog naar voren om Daniël een kus op zijn wang te geven. Hij grinnikte tevreden ook hij aaide haar hondje. ‘Do you know a name?’ vroeg hij nieuwsgierig. Demi schudde haar hoofd, ‘ehm misschien toch wel…’begon ze onzeker. Daniël knikte haar bemoedigend toe, ‘Nova?’ vroeg ze onzeker. Daniël glimlachte, ‘ik vind het goed, jij ook nova?’ Het hondje begon te kwispelen en kefte een keer. Demi grinnikte, ze gaf Nova een kus op haar zachte hoofdje. Ze gaf haar even aan Daniël, ze klauterde de trap af, pakte beneden Nova weer aan. Daniël klom ook naar beneden en drukte haar nog ’s tegen hem aan. Ze liepen naar beneden. In de woonkamer stond de laptop van Demi al aan. Ze keek Daniël even verbaasd aan maar die dreef haar naar de laptop toe en drukte haar in de stoel. ‘Just watch’ zei hij grinnikend. Demi snapte het nog niet tot het skype scherm in beeld kwam. Haar ouders zate n in Amerika dus konden niet naar huis komen voor een dagje. ‘Hey honey’ zei haar vader. Vrolijk zwaaide Demi. Nova beet richting haar vingers, ze grinnikte. En hield nova omhoog, ‘look my little dog, Nova’ zei ze trots. Haar ouders klapte in hun handen. Ze grinnikte en drukte Nova weer tegen haar aan. ‘Congratulations on your 17th birthday sweetheart’ riepen haar vader en moeder tegelijkertijd. Demi glimlachte en voelde tranen prikken. ‘Thank you mom and daddy’ antwoordde ze vrolijk. Ze praten nog over koetjes en kalfjes en sloten toen af. Demi liet Nova los zodat die de kamer kon verkennen. Ze rende op Daniël af die de broodjes op het aanrecht zetten. Ze sprong op zijn rug, ‘thank you so much’ fluisterde ze in zijn oor en gaf hem een kus op zijn wang. Hij grinnikte en slingerde haar handig van zijn rug en knuffelde haar. Ze sloeg haar benen om zijn middel, ‘I do everything for my little sister’ fluisterde hij in haar oor en drukte een kus op haar kruin. Ze glimlachte tevreden en pakte een broodje. Ze rende weg en ging op de zetel zitten, Nova kwam naar haar toe gewaggeld. ‘Heeft ze al voer gehad?’ riep ze richting de keuken. Er klonk een nee. Demi at snel haar broodje op en riep toen nova terwijl ze naar de keuken liep. Ze bleef de naam Nova een paar keer herhalen, uiteindelijk kwam die nieuwsgierig op het geluid van brokjes af. Demi deed de voorgeschreven hoeveelheid in het bakje waar Nova in sierlijke letters in ‘gebrand’ stond. Nova viel aan op het eten en Demi ging aan tafel zitten om verder te gaan met het ontbijt. Na een kwartiertje waren ze uitgegeten en ruimde ze de tafel af. Daniël was al gedoucht, ook Demi ging snel douchen. Ze deed een vrolijk jurkje aan met daaronder een paar bijpassende roze all stars. Normaal zou het niet staan maar ze vond het wel een leuke match. Toen ze naar beneden liep werd ze begroet door Nova. ‘Braaf Nova braaf’ zei ze vrolijk terwijl ze de naam Nova duidelijk uitsprak. ‘Zullen we naar het park?’ stelde Daniël voor. Ze knikte verheugd, ze kreeg een roze leren riempje van Daniël en de bijpassende halsband. Ze deed de halsband zonder veel gedoe om, blijkbaar had de fokker er al mee geoefend want Nova luisterde goed. Ze hoefde geen jas aan, het was al warm genoeg buiten. Nova liep eerst een beetje onwennig rond maar kreeg er daarna plezier in en begon naar vogels te blaffen. Demi grinnikte, bij het bos liepen ze op een rustig tempo op het onverharde pad. Nova had haar roze bril nog op zag Demi, ze grinnikte. Ze was niet zo iemand die honden in jasjes deed. Iemand botste tegen haar op, verstoord keek ze op. Haar blik verzachte, ‘hey’ antwoordde ze vrolijk.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
EDIT SPUTNICK: Sorry dat ik je post moet editten, maar het seizoen is winter. Hou je daaraan. Ik denk niet dat je in de winter vrolijk de sneeuw instapt met een jurkje en dan geen jas aandoet omdat het niet koud is. Dit is denk ik een vergissing en wordt niet als een echte waarschuwing genoteerd.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|
