OMG. [Voor iedereen :3]

Door het felle zonlicht wat verscheen toen de man het trailerdeurtje opendeed, moest hij zijn donkere ogen dichtknijpen. Hij strekte zijn gespierde hals naar het geopende deurtje uit en propte zijn fluwelen neus in het gezicht van de man. Zijn baasje. Wat deden ze hier? Toen de man wegliep om de trailer helemaal open te doen, keek hij even naar buiten. Een heleboel geuren bereken zijn neus. Paarden liepen over het erf. Hij snoof zijn adem uit. Precies op dat moment werd de grote trailerdeur met een klap opgedaan. Hij gooide zijn hoofd omhoog en stuiterde achterwaarts de trailer uit. Zijn baasje wist hoe hij in elkaar zat, en pakte zijn halster stevig vast. Hij snoof nogmaals, keek rond met gespitste oortjes en opengesperde neusgaten. Zijn benen gingen hoog op en neer, hij dribbelde aan de hand van de man verder. Toen de geur van merries zijn neus binnendrong, begon hij hard te hinniken. Een paar paarden hinnikten terug. Hij had dit wel vaker meegemaakt, wedstrijden, keurigen... Maar dit keer voelde het anders. Hij voelde dat er een beladen sfeer hing hier, en vooral bij zijn baasje. Hij leidde de brede hengst naar een gebouw, waar heel veel andere paarden waren. Van elk klein dingetje verstijfde hij, sprong haast weg en snoof, maar zijn eigenaar wist hem elke keer tot bedaren te brengen. Een staljongen kwam hem ophalen, hij snoof en drukte zijn neus weer in het gezicht van zijn baasje. Hij liep in de geopende stal en keek weer even rond. Zijn baasje fluisterde hem wat woorden toe en gaf hem vervolgens een kus op zijn neus. Aurum voelde een rare sfeer, het leek alsof er vocht uit de ogen van de man kwamen... Hij drukte zijn hoofd tegen zijn gezicht aan en leek te zeggen: "Rustig maar, het komt allemaal goed" Tot zijn grote verbazing draaide zijn baasje zich om, kwrabbelde wat op een papier en verdween tussen de mensen- en paardenmassa. Vol verbazing keek Aurum hem na, tot hij niet meer te zien was. Hij had het gevoel dat dit voor altijd was. Hij begon in paniek te raken, hoeveel mensenhanden hem ook aaiden. Hij hinnikte schril, en heel lang. Hij keek snuivend rond. dit ging niet goed.

&Voor iedereen die intresse heeft :3

Ze keek uit het raam van de auto, haar vader bracht haar naar de paardenmarkt. Ze mocht nu eindelijk een paard hebben omdat ze haar stal had opgezet. Ze was erg opgewonden, ja eindelijk haar eigen paard! En ze mocht ook nog wel kiezen welke ze maar wilde. En ja, dat zou bijzonder worden. uiteindelijk kwamen ze aan op het terrein van de paardenmarkt. Ze sprong uit de auto en liep regelrecht naar de stallen waar de paarden stonden, voordat ze de ring in gingen en er geboden op ze zou worden. Vrolijk liep ze tussen alle paarden door, ze wist totaal niet wat ze zocht, maar dat zou wel gebeuren als ze een paard zag. Neuriënd wandelde ze tussen de paarden door, er waren paarden en pony's in alle soorten en maten. Haar ogen vielen op een Welsh pony, een vosje. Ze keek op het bordje, en haar ogen begonnen te twinkelen. Zo'n lief pony'tje zou ze wel willen, maar ze wist natuurlijk dat dat niet kon. Ze was veel te groot voor dat beestje, en ze zou daar echt niet op kunnen rijden. Toen vielen haar ogen op een donkerbruine hengst, die er wat paniekerig uit zag. Ze liep naar hem toe en haar hand viel op zijn fluweelzachte neus. 'Rustig maar jongen,' sprak ze kalmerend naar de hengst. Hij was in paniek, vast omdat zijn vorige eigenaar hem te koop had gezet, of omdat hij niet wist waar hij was. Haar ogen gleden over het bordje. Hoogehyde's Aurum Z, Hengst, 5 jaar, Hannoveraan X KWPN, Goedgekeurd. Een duur paard zou het waarschijnlijk wel zijn, maar ze wist nu al dat ze dit paard wilde. Zijn ogen waren zo sprekend, zo'n mooi hoofd. Deze moest ze hebben. Haar vader kwam aanlopen, en ze wees op de hengst. 'Pap, deze wil ik! Mag ik hem alsjebliieeeft?' smeekte ze. Haar vader knikte en ze grijnsde vrolijk. 'Zo Aurum, ik hoop dat het ons lukt.' Ze gaf een kus op zijn neus en snelde toen naar de piste waar op het moment een haflinger merrie aan de hand van haar eigenaar draafde, en werd gekocht door een meisje van ongeveer elf jaar die helemaal blij was dat ze de merrie had. Zo kwamen er nog meer paarden, tot de geweldige hengst die ze wilde.

Allemaal mensen lieten hun ogen op hem rusten, aaiden hem en trokken zelfs zijn lippen open om zijn tanden te kunnen zien. Er waren ook een paar die even bleven babbelen voor zijn stal, tot ze erin mochten en zijn benen aftastten. Hij schrok van elk klein bewegingetje wat zijn buurpaarden maakten, elk klein hooisprietje dat bewoog. Hij had zijn hoofd hoog, erg hoog. Zijn oren draaiden paniekerig heen en weer, zijn neusgaten waren wijd opengesperd om elk klein geurtje op te vangen. Hij liet zijn donkere kijkers over de chaotische massa glijden, tot er uit die massa iemand tevoorschijn kwam. Een meisje. Een meisje met zwart, haast krullend haar en een vrolijke glimlach. En ogen die in de zijne staarden. Langzamer ging zijn ademhaling. Rustiger bewogen zijn oren. Het leek alsof de sfeer compleet veranderde. Het leek alsof de magische band tussen mens en paard in die ogen weerspiegelden. Als vanzelf werd hij aangetrokken op het meisje, en hij liep rustig naar zijn staldeur toen het meisje haar hand uitstrekte. Het was lang geleden dat hij meteen zo'n klik had gehad met een mens. Hij snoof en strekte zijn donkere neus naar haar uit. Er kwam een andere man aanlopen, en ze zeiden wat tegen elkaar. Toen het meisje wegliep, had hij het gevoel dat het allemaal goedkwam. Hij vond het zelfs goed toen een staljongen aan kwam lopen en zijn halster verruilde voor een hoofdstel. Hij werd naar een enorme piste geleid, waar het barstte van het geluid en de chaos. Even verstijfde hij, maar iets gaf hem nieuwe moed. Het nummertje werd op zijn hoofdstel geplakt, en de jongen begon te sprinten. Maar wacht, dít had hij wel vaker gedaan! Hij spurtte in een verende, haast perfecte draf weg. Hij snoof ondertussen en genoot van alle ogen die op hem gericht waren. Er werd steeds wat geschreeuwd door de piste. Na een paar rondjes draven werd hij naar voren gebracht, weer naar buiten waar een trailer stond.

~Yay!

'Papa, bieden,' zei Jaylynn, haar ogen waren strak op de donkerbruine hengst gericht. Haar vader stak steeds zijn bordje omhoog bij het noemen van een prijs, en overbood de andere. Veel mensen wilden hem hebben, ja natuurlijk! Het was een prachtige hengst, maar uiteindelijk had haar vader gewonnen en ik sprong overeind. 'Hij is van ons!' schreeuwde ze en viel haar vader om de hals. 'Dankje pap,' en Jaylynn gaf hem een kus op zijn wang.
Ik rende naar achter naar de hengst en mijn vader zette wat krabbeltjes op een papier terwijl ik de donkerbruine hengst over zijn neus aan het aaien was. Mijn vader hielp me financieel bij de stal en de boekhouding, ik deed de paarden. Maar mijn vader zei altijd dat ik het moest gaan leren en uiteindelijk zelf gaan doen. Nou pff, als ik geld genoeg had huurde ik er gewoon iemand voor in, net zo makkelijk. Ik had de hengst vast aan zijn halstertouw en leidde hem toen naar de parkeerplaats waar de trailer stond. Mijn vader opende de klep en ik liep zelf de klep op van de trailer die bestemd was voor enkel één paard. 'Kom je mee?' Vroeg ik aan de hengst en liep verder de trailer in waarna ik heb rustig vastzette. Mijn vader maakte de stang achter zijn kont vast en ik verdween door het kleine deurtje in de voorkant om helpen de klep omhoog te doen. Ik stapte helemaal blij de auto in, we zouden op weg gaan naar huis.

~ Doe jij nog een post en is dan het topic alweer uit?

Briesend dribbelde de donkerbruine de laadklep op. Een nieuw begin ging komen, een nieuwe start in zijn leven. Zelfs nu konden de geuren van hengstige merries hem niet meer meer boeien. Het was ook allemaal veel te spannend. Maar één ding wist hij: Hij kreeg een goede toekomst. Hoeveel paarden en pony's op de paardenmarkt waren ondervoed, geschopt en geslagen? En zag hem dan. Een nieuw baasje, wie nog even moest vertrouwen en ze zouden het samen maken. Hij gooide zijn hals hoog in de lucht, hinnikte schril en leek daarbij afscheid te nemen van het oude leven. Hij pulkte met zijn zachte lippen aan de neus van het meisje, emt nogsteeds dezelfde glimlach op haar gezicht. Braaf, als een jong hondje, volgde hij het meisje op de laadklep. Rustig snoof hij, en uiteindelijk knabbelde hij aan zijn verse hooinet. Toen de trailer in beweging kwam, keek hij nog een keer naar achteren hoe de paardenmarkt uit het oog verdween. Hij brieste en dommelde in slaap, moe van alle gebeurtenissen van vandaag.

Zoow. Topic UIT :3